Дар бозори гузари “Оҳангарон” коргарон ба чанд фарванд трактору мошин як шиори бузургеро насб карда буданд. Дар ин шиор, ки камаш сад либос матоъ ба ранги сафеду сурх масраф шуда, шиоре ҳак шуда буд: “Зиндаву поянда бод истиқлоли Тоҷикистон!”.
Мақомоти Вазорати нақлиёти Тоҷикистон аз роҳандозиитарҳе хабар доданд, ки мутобиқи он, то соли 2027 теъдодимошинҳои барқиро то 30 дарсади мошинҳои бензинӣ, газӣ ва дугонасӯз афзоиш хоҳад дод.
Як коршиноси низомии Русия навиштааст, ки имкон дорад, сенарияи Украина дар Тоҷикистон пиёда шавад. Коршинос ин иддаои худро ба чанд далел тавъам медонад.
Видеоеро, ки дар ин матлаб мебинед, аз шаҳри Маскав, маҳаллаи Вороновское, 64-километрии шоҳроҳи Варшава, мавсум ба Сахарово, Маркази чандманзураи муҳоҷиратӣ бардошта шудааст. Таҷаммуе, ки мебинед, ҳама умдатан шаҳрвандони ду кишвар – Тоҷикистон ва Ӯзбакистон ҳастанд. Ҳар рӯз ҳол ҳамин аст.
Сарнавишти ширкати ҳавопаймоии “Тоҷик-Эйр” аз чандин соли пеш муаллақ мондааст ва дар ин муддат се раиси он ба далели “нотавонӣ” дар ислоҳи вазъи буҳронии ин ширкат барканор шуданд, аммо мушкил ҳанӯз боқист.
Ҳоло моҳи июл асту на ҳама хамкардаҳои мактаби миёна соҳиби аттестат ё санаде аз натиҷаи хатми мактаби миёнаи 11-сола дар даст доранд.
Дар се моҳи соли 2022 ҳудуди 30 ҳазору 600 шаҳрванди Тоҷикистон шаҳрвандии Русияро соҳиб шудааст. Ҳудуди 24 ҳазор нафари дигар иқомати доимии ин кишварро ба даст овардааст, ки имкон дорад, то охири сол ё соли оянда шаҳрванди Русия шаванд.
БАРТАР ШУМУРДАНИ ӮЗБАКИЮ ҚИРҒИЗӢ АЗ ЗАБОНИ ТОҶИКӢ
(Идомаи “Таърихи табартақсим”)
ТАЪРИХИ ТАБАРТАҚСИМ, ТАШКИЛИ ТУРКИСТОН НАСЛКУШИ БАРОИ ТОҶИКОН
(Идомаи “Таърихи табартақсим”)
ҲИҶРАТ ФОҶЕА НЕСТ, АММО ДОМОДИ РАИСҶУМҲУР БА КУҶО “ҲИҶРАТ” МЕКУНАД?
Дилам ба Ҷамолиддин Нуралиев сӯхт, “бечора”-ро аз кор гирифтанд
АФЗОИШИ БЕКОРӢ, МУҲОҶИРАТ Ё ПАЙВАСТАН БА САФИ БЕКОРОН
Мо дар соли 2024 қарор дорем, аммо барномаҳои мавҷуд дар сати таъмини кор натиҷаи 2014 –ро ҳам дар худ ҷой надодааст. Барномаи танзими раванди муҳоҷирати кории тоҷикистониён ба хориҷ дар коғаз сабт шудааст, аммо дар амал бо ду по мелангад.
Баъзан иддао мешавад, ки дар мо таваҷҷуҳи бештар рӯйи илмҳои инсонӣ ё гуманитарӣ, бавижа адабиёт ва шеъру шоирӣ зоҳир дорему ба илмҳои дақиқ камтар аҳамият медиҳем. Аммо ман шоҳиди он будам, ки муаллимони химия, физика, риёзӣ, хулосаи илмҳои дақиқ ҳам дар баробари муаллимони забон ва адабиёт ба хотири як бурда нон ба Русия мерафтанд ва мардикорӣ мекарданд. Яъне, мехоҳам бигӯям, ки муқассир ҷилва додани муаллим ва ё гуманитарӣ ва дақиқ ҷудо кардани илм мушкили соҳаи маорифро дар Тоҷикистон ҳал намекунад. Зеро дар нодонӣ ё камсаводии насли даврони истиқлол муаллим муқассир нест, балки системаи маориф бознигарӣ ва ислоҳ мехоҳад.
