Изҳороти Муҳаммадиқболи Садриддин дар бораи ниёз ба тағйири роҳбарияти Ҳизби наҳзати исломӣ (ҲНИТ), ки дар ҷомеаи демукросӣ як раванди табиӣ маҳсуб мешавад, дар муҳити солими сиёсӣ бояд баҳси умумимиллӣ мегашт.
Интихоботи порлумонии Тоҷикистон дар соли 2025, бар асоси маълумоти пешниҳодшуда, бештар ба таъинот монанд аст, на ба интихоботи воқеӣ.
Вақте ки мухолифин ҳамон усулҳо ва равишҳои низоме, ки гӯё зидди он мубориза мебаранд, қабул мекунанд, онҳо дигар алтернатива нестанд.
Дар шароити сиёсии муосир, ки қонунҳо ва меъёрҳо барои мувофиқ бо замон будан тағйир меёбанд, ҳамзамон усулҳои аслии демокросӣ бетағйир боқӣ мемонанд.
